Πηγή: http://www.kathimerini.gr
Νάξος: Ένας μίνι οδηγός για τους… νεόκοπους επισκέπτες του μεγαλύτερου νησιού των Κυκλάδων.
Στη Νάξο όσο και να μείνεις είναι λίγο… Δεν είναι εύκολο να αποτυπώσεις συνολικά το αξιώτικο τοπίο με την πρώτη επίσκεψη, κρατάς απλώς στο μυαλό ό,τι ωραιότερο πήρες από αυτό το νησί σε επίπεδο γνώσης και πληροφορίας, κλείνεις κάτω από τα βλέφαρά σου τις αχανείς παραλίες και τα αρχαία μάρμαρα, φυλάς στην άκρη της γλώσσας σου την ανεπανάληπτη αίσθηση του τσουχτερού κίτρου και εύχεσαι να ξαναέρθεις σύντομα για… περαιτέρω βιώματα.
Από το ταξίδι στο μεγαλύτερο κυκλαδονήσι (430 τ.χλμ.) δεν θα ξεχάσω τον τεράστιο ξαπλωμένο Κούρο του Φλεριού με το σώμα των 5,5 μέτρων και το γκριζωπό δέρμα, που κείτεται κάτω απ’ τα δέντρα αιωνίως κοιμώμενος (το άγαλμα χρονολογείται το 570 π.Χ. και θεωρείται παραγγελία ευγενούς της εποχής που έμεινε στο δάσος γιατί έσπασε κατά τη μεταφορά από το λατομείο στο εργαστήριο). Επίσης την Απείρανθο (αλλιώς τ’ Απεράθου), ένα φανταστικό αλλά περίεργο χωριό στους πρόποδες του όρους Φανάρι, που τη μία σου φαίνεται σκληρό και τραχύ, την άλλη προσιτό και λυρικό.
Στην Απείρανθο επιβιώνει μέχρι σήμερα ένα γλωσσικό ιδίωμα που θεωρείται ότι διαθέτει αρχαιοελληνικά και βυζαντινά στοιχεία, ενώ έξω από τον οικισμό υπάρχει μια εκκλησία ονόματι Αγία Κυριακή, που είναι γνωστή για τις τοιχογραφίες της και κυρίως για την αναπαράσταση… πτηνών με κορδέλες στο λαιμό, στην αψίδα του Ιερού!
Κατά τα άλλα, με μια βόλτα μέχρι το Αρχαιολογικό Μουσείο έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια σειρά από ειδώλια: όρθια και καθιστά, με φαρδείς ώμους και καμπυλωτούς μηρούς, τα οποία έχουν τα χέρια σφιγμένα πάνω στο στομάχι σαν να πονάνε. Η στάση του κεφαλιού τους έχει ανοδική κλίση, δεν έχουν μάτια, στο πρόσωπό τους ξεχωρίζει μόνο η μύτη και είναι σαν να κοιτάνε προς τα πάνω.
Ακόμη κι αν δεν ξέρεις ιστορία τέχνης, βλέποντας τα πρωτοκυκλαδικά ανθρώπινα ομοιώματα μέσα στις προθήκες του μουσείου, ψυχανεμίζεσαι αυτό που κάπου έχει πάρει το αυτί σου, ότι δηλαδή εδώ κρύβονται οι απαρχές του μινιμαλισμού: πώς αλλιώς, αν όχι μίνιμαλ, να χαρακτηρίσεις αυτές τις αρχαίες φιγούρες που συμπυκνώνουν την ουσία της γλυπτικής τέχνης στη μαρμάρινη ανασηκωμένη μύτη τους;
Στις συλλογές του μουσείου ξεχωρίζουν, επίσης, τα αγγεία της Μυκηναϊκής και της Γεωμετρικής περιόδου, αλλά και το ίδιο το κτίριο, ογκώδες και επιβλητικό, σε χρώμα παραγινωμένου ροδάκινου, ένα ιστορικό πενταώροφο αρχοντικό του Κάστρου της Χώρας, η παλιά Εμπορική Σχολή, στην οποία φοίτησε για ένα χρόνο και ο Νίκος Καζαντζάκης.